LA ESPIRAL CONTEMPORÁNEA día I

LA ESPIRAL CONTEMPORÁNEA día I

Ver entradas
LA ESPIRAL CONTEMPORÁNEA día I

LA ESPIRAL CONTEMPORÁNEA día I

Espacio Espiral, laboratorio escénico y de artes afines. Paseo Menéndez Pelayo, 8 interior. Ver mapa


Venda en liña pechada.

Para máis información pregunta ao organizador do evento.

Os datos do organizador están no apartado "Organizado por".

Descrición

IMPRESCINDIBLE RESERVA DE INVITACIÓN. UNA VEZ INICIADO EL PROGRAMA NO SE PODRÁ ACCEDER AL RECINTO.

“Proserpina” / LA MÍNIMA (20')

(Alcalá de Henares)

"Proserpina. No recuerdo como era yo al principio, cuando casi no sabía nada. Pero mi sensación es que era primavera.

Recuerdo mejor por qué dejé de ser así...cuando conocí más cosas. Ahora no me reconozco."

Proserpina es un solo de danza contemporánea cuya esencia es la espontaneidad del movimiento y la apertura y adaptabilidad del cuerpo en relación al impulso, al estímulo, a la sensación percibida por los sentidos.

nace de la idea de interrupción, que ocurre cuando algo está aconteciendo y deja de acontecer a causa de algo que ocurre fuera o dentro de nosotros. ¿Cuánto de lo que somos en la actualidad tiene que ver con esas interrupciones que hemos experimentado a lo largo de nuestras vidas?

Idea original/Coreografía/Interpretación: Alberto Almazán

Ayudante de dirección: Luiscar Cuevas

Concepto de vestuario/escenografía: Alberto Almazán

Espacio sonoro: Alberto Almazán

Agradecimientos: Janet Novás, Jose Luis Sendarrubias, Isabela Rossi, Ana Erdozain, Denislav Valentinov, María Cabeza de Vaca, Ana Buitrago y Laila Tafur.

(Pieza creada gracias al apoyo de Teatro Pradillo y su programa de acompañamiento de procesos de creación Solos Pradillo.)


“Culpabilidad” / FREQUENSI DANCE COMPANY (12')

(Madrid)

El clima social que hemos construido los seres humanos nos duerme, nos impide conocer la realidad de nuestra existencia. Esta pieza habla de uno de los principales obstáculos a los que nos enfrentamos y que nos hacen, de una forma activa o pasiva, olvidarnos de nuestros sueños, de nuestras pasiones y de nuestra esencia.

El ser humano, debido a la educación que recibe, vive en el constante juicio, rechazo y la represión. La asignación de culpa a los demás no es sino la asignación de culpa a uno mismo, que lejos de ayudarnos a sentir responsabilidad por nuestra vida, nos hunde más y más en la miseria. Esto es lo que nos enseñan desde pequeños y es lo que nos convierte a la vez en esclavos y esclavistas. Nosotros somos nuestro mayor represor.

Creación/Interpretación: Sara del Río y Pablo Bass


“Proceso de acomodación” / MIGUEL GLEZ.-ISABELA ROSSI (15')

(Madrid)

Con o sin atención, con o sin detenimiento, adquirimos o no algún conocimiento sobre su comportamiento o sus características. Nos gustaría poder parar solamente por un segundo y nos encantaría decidir no dejar de movernos. Hasta que todo alrededor cambie. Hasta que los rizos caigan por su propio peso. Hasta que seamos lo suficientemente permeables para sentir que el movimiento impide que nos veas, que nos conozcas. Nos gustaría jugar hoy, mañana y pasado. Pero nos encantaría encontrar la manera de aprender de nuestras pupilas.

Creación/Interpretación: Isabela Rossi y Miguel Glez.

Tutoría: Antonio Ruz

Música Original: Marta Matute/Isabela Rossi

Agradecimientos: David Vilarinyo y Xeli López

(Residencia en el Espacio Vilarinyo / Pieza finalista y premiada en el 34º Certamen Coreográfico de Madrid)


Neste caso o promotor non especificou a política de acceso a menores, se tes calquera dúbida animámoste a que contactes directamente con el.

Vídeo

1 Opinión Ver opinións

Opinión verificadaAsistiu o 23/09/2021
Gracias
Se agradece que se organicen estos encuentros. No nos pudimos quedar al coloquio pero nos encantaron las actuaciones, las tres propuestas muy interesantes.
Hada E Isabel
26/09/2021

Compartir!

Organizado por

La Espiral Contemporánea

Ver detalles